Müasir dövrdə bəzi dövlətlərin mövcudluğu, xarici siyasət kursu müstəmləkəçilik üzərində qurulub. Xüsusilə, Qərb dövlətləri dünyanın fərqli regionlarında zəif iqtisadi və siyasi gücə sahib ölkələri təsir dairələrinə salaraq özlərindən asılı vəziyyətə qoyurlar. Tarixi təcrübə göstərir ki, bu, adətən iqtisadi asılılıqla başlayır. Daha sonra digər yumşaq güclər, o cümlədən təhsil, din, mədəniyyət alətləri vasitəsilə müstəmləkəçilik güclənir. Beləliklə, iri dövlətlər həmin bölgələrdə təsir imkanlarını gücləndirirlər.